i>听<i></i><i></i>，<i></i>明顾北笙<i></i>校长<i></i><i></i>系匪浅。
顾<i></i>语接收<i></i>她<i></i>目光，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>茫<i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>顾北笙<i></i><i></i>次<i></i><i></i>校<i></i>她<i></i>滨<i></i><i></i>博士<i></i>。
该<i></i><i></i><i></i>真<i></i>吧？
怎么<i></i><i></i>！
顾<i></i>语<i></i>手<i></i><i></i><i></i>捏<i></i><i></i>拳头，掌<i></i><i></i><i></i>密密麻麻<i></i>汗<i></i>。
顾北笙轻轻<i></i>笑，语气<i></i>卑<i></i>亢，走<i></i><i></i>邱琪<i></i>身边，<i></i>才轻轻弯唇：“邱<i></i>任，久<i></i><i></i>，<i></i><i></i>意思。”
“哪<i></i><i></i>话，请吧。”邱琪忙摇头。
<i>
